หากต้องการรากฐานครอบครัวที่มั่นคงเป็นปึกแผ่น สามีภรรยาจะต้องให้เกียรติและเคารพกันซึ่งกัน จะต้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ประหนึ่งมองตาก็รู้ใจ หากเจ้าปรารถนาให้ญาติพี่น้องทุกคนเป็นคนดี สามีเชื่อฟังด้วยใจภักดิ์ดี เจ้าก็ต้องทำตัวให้ดีเสียก่อน อย่าก่อความวุ่นวายวิวาทไปทุกเรื่อง จะต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา ผู้หญิงทุกคนก็หวังเช่นเดียวกันว่าจะมีครอบครัวที่อบอุ่นและผาสุก สามีดูแลเจ้าดี หากปัญหาเริ่มที่เจ้าเป็นก่อ ครอบครัวก็ย่อมจะหลีกหนีผลกรรมตอบสนองในอนาคตไม่พ้น ในทางกลับกันสามีก็ต้องให้เกียรติภรรยาด้วย เพราะเขาช่วยดูแลครอบครัวและเอาใจใส่ลูกๆแทนเจ้า นับว่าเป็นหญิงเหล็กก็ว่าได้ อย่าคิดแต่ว่าภรรยาเป็นอีแก่ที่บ้าน หากเจ้ามีความคิดเช่นนี้เจ้าเองก็ใช่ว่าเป็นคนดี อย่าเป็นเฒ่าไร้ยางอายเลย แก่แล้วก็ต้องรู้จักบำเพ็ญ หากไม่มีความละอายแก่ใจ ทอดทิ้งภรรยาอย่างไม่มีเยื่อใยไปหาคนอื่น เจ้าว่าเจ้าจะอยู่รอดปลอดภัยหรือ เห็นผู้หญิงอื่นสวยก็คบหากันเลยเถิด ถึงเวลานั้นตอนที่เจ้าเข้าพัวพันนั้นง่าย แต่จะถอนตัวนี่สิยาก สร้างปัญหาให้กับตนเอง ครอบครัวที่ผาสุกมิใช่ก่อร่างสร้างกันขึ้นมาได้ง่าย เพราะความรักสนุกของเจ้าจึงกลายเป็นปัญหาที่คิดไม่ออกและแก้ไม่ตก หวังว่าใครที่มีครอบครัวแล้วจะดูแลครอบครัวให้ดี ภรรยาจะต้องให้เกียรติสามี เขาทำงานนอกบ้านด้วยความเหน็ดเหนื่อยเพื่อสร้างครอบครัว อย่าได้หาเรื่องทะเลาะวิวาทโดยไร้เหตุผล เจ้าควรอยู่เบื้องหลังคอยดูแลบ้านให้เขาจึงจะถูก ปัญหาร้ายแรงที่เกิดขึ้นก็มาจากเรื่องเพียงเล็กน้อย บางครั้งสามีภรรยาทะเลาะกันเพราะเรื่องหยุมหยิม ทุกคนต่างมีเหตุปัจจัยสัมพันธ์ร่วมกันมา เจ้ากลับทำให้มันพัง ผลสุดท้ายคนที่เสียใจก็คือลูกน้อย มองจากตรงนี้ สามีภรรยาจะต้องรู้จักมารยาท อย่าคิดดึงดันเอาชนะ จะต้องให้เกียรติเคารพซึ่งกัน อย่าคิดว่าคนคุ้นเคยไม่เป็นไร เป็นกันเองมากเกินไปก็ทำให้ความขัดแย้งเกิดขึ้นได้ง่าย จะต้องเว้นช่องว่างระหว่างกันไว้บ้างจึงจะไม่เกิดปัญหา นอกจากนี้สามีภรรยาจะต้องรู้จักใช้คำพูดปลอบใจภรรยาให้เป็น ถ้าทำได้เช่นนี้ต่อให้ภรรยาต้องแบกรับความทุกข์ร่วมกับเจ้ามากขึ้นเขาจะไม่ปริปาก เพราะเขาต้องการความห่วงใยจากสามี เจ้าเอาใจใส่เขาให้มากครอบครัวก็จะสุขสมบูรณ์ สำหรับผู้ชายก็อย่าได้ถือตนเป็นใหญ่ มิฉะนั้นแล้วครอบครัวก็จะพังเอาง่ายๆ ผู้หญิงเมื่อคิดจะดุด่าสามี ควรรู้จักระงับอารมณ์ตนเองเสียก่อน อย่าปากร้าย คำพูดคำจาต้องไพเราะน่าฟังและให้กำลังใจ หากสามีทำตัวเหลวไหล กลับบ้านมืดค่ำเจ้าก็ต้องรอ หากวันนี้ไม่กลับเจ้าก็ต้องรอถึงพรุ่งนี้ รอให้เขากลับมาเจ้าก็อย่าด่วนตัดพ้อต่อว่า เวลานี้ต้องใช้อดกลั้นนิ่งเฉยไว้ เตรียมน้ำให้เขาอาบ ชงชาให้เขาดื่ม ถามไถ่ห่วงใย หากวันแรกไม่กลับ สองวันก็ไม่กลับ สามวันแล้วก็ไม่กลับ เจ้าต้องยอมรับชะตากรรมที่ต้องแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ มันเป็นชะตากรรมของเจ้า ไม่มีวิธีอื่นนอกจากต้องรู้จักปล่อยวาง สิ่งสำคัญอย่าได้คิดฆ่าตัวตายนำพาตนไปสู่หายนะ คนหนุ่มสาวขณะที่โปรดคนส่งเสริมผู้อื่นนั้น อย่าให้เกิดความพอใจรักใคร่เจือปน ไม่ว่าจะเป็นการช่วยเหลือผู้อื่นแก้ปัญหาหรือส่งเสริมผู้อื่น จะต้องวางตัวให้ชัดเจน หากเจ้าไม่ได้มีเจตนาความคิดเช่นนั้น แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับคิดว่าเจ้ามีใจให้นั่นก็แย่แล้ว ตกอยู่ในวงล้อมของความเสน่หา เป็นเรื่องที่คนหนุ่มสาวทำผิดได้ง่าย หากเจ้าจะมีคู่ครอง ประการแรกต้องดูว่าฝ่ายตรงข้ามแต่งงานหรือยัง หากแต่งงานแล้วเจ้าจะต้องล้มเลิกความคิดนั้นเสีย ต่อให้เขาเป็นสาวงามเช่นนางไซซี นางพันอันก็ตาม แต่ก็ไม่มีบุญวาสนาอยู่ร่วมกับเจ้า คนหนุ่มสาวจะต้องรักตัวเอง แม้ว่าสมัยนี้เป็นยุคแห่งเสรีภาพเปิดกว้าง แต่พวกเราก็เป็นผู้บำเพ็ญธรรม จะต้องรักษาตนให้บริสุทธิ์ และการแต่งงานของพวกเจ้าจะต้องได้รับความเห็นชอบจากพ่อแม่จัดการตามประเพณี จึงจะเป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการ อย่าได้หมกหมุ่นในกลุ่มชายหญิงจนมีสัมพันธ์เกินเลย นอกจากนี้ พวกเจ้าอย่ากลับบ้านมืดค่ำ แม้ว่าพวกเจ้าจะมาช่วยงานสถานธรรม ปัจจุบันพวกมิจฉาชีพมากมาย พ่อแม่จะไม่สบายใจ ในขณะเดียวกันเจ้าก็อย่ามัวแต่ช่วยงานสถานธรรมจนทำให้คนที่บ้านต่อต้าน ไม่ใช่ว่าเอาเวลาทั้งหมดมาทำงานให้สถานธรรม จนกระทั่งไม่มีเวลาอยู่บ้านเป็นเพื่อนพ่อแม่ แม้อาจารย์จะรู้ว่าพวกเจ้านั้นเหน็ดเหนื่อยทุ่มเท แต่ก็หวังว่าพวกเจ้าจะทำให้ครบถ้วนสมบูรณ์ดีไหม จะต้องนำธรรมะสู่ครัวเรือน รู้จักใช้ให้เกิดประโยชน์ หากเจ้าไม่สามารถทำให้ครอบครัวสมบูรณ์พูนสุขได้ เจ้าจะต้องคิดทบทวนพิจารณาให้ดี อย่าดึงดันยกเหตุผลอันประเสริฐ มาอ้างเอาตัวรอด การบำเพ็ญธรรมไม่ใช่ให้เจ้าออกห่างจากผู้คนในสังคม แต่จะต้องให้เกิดความสมบูรณ์พูนสุขขึ้นกับทุกคนในสังคม เจ้าจะต้องรักษาหน้าที่ของตนให้ดีเสียก่อนที่จะออกไปส่งเสริมคน เช่นนี้จึงจะไม่เกิดการกระทบกระทั่ง
จงรู้ว่าการเกิดมานั้นเป็นเรื่องยาก ทุกๆครั้งที่ทำร้ายจิตใจกันก็จงมองให้ดี คิดให้ดี บางคนหวงแหนวัตถุจนทำร้ายจิตใจคนรอบข้าง อันว่าคนเกิดมาหนึ่งชีวิตสำคัญกว่าทรัพย์สินกองท่วมเท่าภูเขา อย่าทำอะไรอย่างหุนหันพลันแล่นด้วยอารมณ์ชั่ววูบ เพราะถ้าเราใช้อารมณ์เพียงชั่ววูบของเราทำสิ่งใดก็แล้วแต่เราจะเสียใจไปตลอดชีวิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น