งานคือเงิน เงินคืองาน

“งานคือเงิน เงินคืองาน “ เป็นคำพูดที่ฮิตติดลมมากๆไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไรแล้ว พ.ศ จะเปลี่ยนไปอย่างไรแต่ประโยคนี้ที่กินใจคนทำงานอย่างเราก็ยังคงเป็นความจริงที่แสนจะจริงอยู่ตลอดเวลา ไม่มีวันเสื่อมหรือถูกลืมหายไปเลย ที่หนักกว่านั้นคือคงไม่มีไวรัสสายพันธ์ใดมาหยุดแพร่เชื้อหรือทำลายให้สลายไปจากโลกนี้ได้เลย เพราะงานก็ยังเป็นงานและเป็นสิ่งที่ต้องทำ งานนำมาซึ่งปัจจัยสี่ในหลายด้าน เราทุกคนจึงต้องทำงาน ทำงาน ทำงาน และทำงานไม่มีใครหรอกที่จะอยู่เฉยๆโดยที่ไม่ต้องทำงาน ส่วนหนึ่งของชีวิตคนเราทุกคนคือการทำงาน ถ้าเราไม่ทำงานก็เหมือนว่าเราเป็นคนไม่มีคุณค่า แต่วันใดเราไม่อยากทำงานซึ่งหลายคนคงเบื่อหน่ายกับงานที่ทำอยู่ เบื่อความซ้ำซากที่ไม่มีทางสิ้นสุด หลายคนเต็มเปี่ยมด้วยพลังกายและใจ แต่พอผ่านช่วงเวลาเริ่มต้นไปได้ระยะหนึ่ง ความเหน็ดเหนื่อยจากงานที่ทำอาจทำให้อ่อนล้า หมดแรงจะสู้ ด้วยเพราะว่าสารพัดปัญหาหลายประการที่เข้ามารุมเร้าจนหาอากาศหายใจไม่เจอ ความสดชื่นที่เคยมีหายไป ที่เหลืออยู่ในทุกวันนี้ก็มีแต่ร่างกายไร้ซึ่งหัวใจมุ่งมั่น ทำงานเพียงให้ผ่านไปวันๆ ได้แต่รอคอยว่าเมื่อไรจะสิ้นเดือนสักที ปัญหาความคิดแบบนี้เราจะโยนทิ้งไปได้อย่างไรกัน ในเมื่องานคือชีวิต คือเงินและงานเป้นสิ่งที่เราต้องทำ แล้วทำไมเราไม่ทำให้ดีที่สุดล่ะ บางครั้งเราต้องคิดทบทวนความจำครั้งแรกว่ามีความรู้สึกเป็นอย่างไร แล้วเอาความรู้สึกตรงนั้นใช้เป็นจุดตั้งของหัวใจ แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเรียกพลังใจและกายที่มีกลับคืนมา เราลองถามใจตัวเองว่าสาเหตุที่แท้จริงนั้นที่เราไม่เบื่องานเพราะอะไร บางทีอาจจะไม่ได้เกิดจากปัญหาสารพัดอย่างที่เข้ามารุมเร้าเราหรอกแต่อาจเกิดจากเราหยุดให้ความสนใจและใส่ใจกับงานที่เราทำอยู่ก็เป็นได้ จึงทำให้งานที่เราทำอยู่ไม่มีความหมาย ไม่น่าทำ น่าเบื่อหน่าย อาจจะด้วยเหตุนี้จึงทำให้ปัญหาต่างๆดูหนักหนาขึ้นมาในทันที ทั้งที่ปัญหานั้นอาจจะเคยเกิดขึ้นกับเรามาแล้วและครั้งนั้นเราก็สามารถผ่านมาได้อย่างสบายไม่ได้ยากเย็นสักนิดเดียวแต่ในตอนนี้เรากลับไม่สามารถแก้ปัญหาเดิมๆนี้ได้ งานที่ทำอาจเพิ่มมากขึ้น ปัญหาก็มีมากขึ้นตามมาด้วย จริงอยู่ว่างานเพิ่มปัญหาอาจจะเพิ่มด้วยแต่ว่าสิ่งที่เราเจอมันก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตามประสบการณ์ของเรา  เพียงแค่เรามองปัญหาต่างๆที่เข้ามาเป็นเพียงการทดสอบประสบการณ์ของเราเพื่อให้เราแกร่งขึ้นมาเรื่อยๆ ซึ่งบางครั้งเราต้องทำงานที่ไม่ได้ชอบและไม่ถนัด แต่เราสามารถที่จะเรียนรู้งานที่เราทำอยู่ให้เรามีใจรักงานได้อย่างง่ายๆแต่เราต้องอาศัยระยะเวลาและความมุ่งมั่นอย่างตั้งใจ ในบางครั้งอาจทำให้เราลืมได้บ้างว่า”งานนี้ไม่ใช่งานที่เราฝันเอาไว้แต่ไม่ใช่เราทุกคนจะได้ทำอะไรอย่างที่เราหวังไว้กันหมดทุกคนหรอก” เราอาจจะเป็นหนึ่งในนั้นก็ได้เพราะอนาคตไม่แน่นอนเสมอไป ถึงเราจะไม่ได้ทำงานที่ชอบแต่ว่าเราทำใจให้รักงานที่ทำได้นานาโดยการทุ่มเทกับงานให้เต็มที่ และมองงานคืองาน งานจำเป็นที่ต้องทำ ในเมื่อเรายังเป็นมนุษย์เงินเดือนที่หวังความก้าวหน้า หวังในอนาคตที่สดใส ไม่ว่าจะยากเย็นเท่าไรก็ตามเราต้องผ่านไปให้ได้เหมือนเช่นทุกครั้ง การทำงานไม่ใช่เพียงเพราะว่าเป็นงานหากแต่เราทำงานด้วยหัวใจของการใส่ใจแล้วเราจะมีความสุขกับการทำงานและสนุกที่ได้ทำงาน