บ้านเป็นสุข ชาติรุ่งเรือง

 

                  บางคนสามารถดำเนินตามหลักธรรมมนุษยธรรมได้อย่างดีเยี่ยมแต่บางคนก็ไม่มีหลักอะไรอยู่เลย พวกเจ้าดูสิว่าครอบครัวผู้บำเพ็ญธรรมบางคนทำไมถึงยังไม่มีความสมานฉันท์เพราะเหตุใด?? ก็เพราะว่าพวกเจ้าไม่ได้ตระหนักต่อหน้าที่ด้านมนุษยธรรมให้ครบถ้วน ไม่ต้องพูดหรอกว่าฉันได้รับวิถีธรรมเรียบร้อยแล้ว ต้องเดินหน้าสถานเดียว ครอบครัวก็ไม่สน อะไรก็ไม่สน จงรู้ไว้ว่าในเมื่อพวกเจ้าดำเนินชีวิตท่ามกลางฝูงชน จะต้องรู้จักหลักธรรมของการเป็นคน (มนุษยธรรม) หากพวกเจ้าไม่รู้จักหลักธรรมของการเป็นมนุษย์ก็เสียทีที่ได้เกิดมาเป็นคนในชาตินี้ ดังนั้น สิ่งสำคัญต้องเริ่มต้นจากราก เมื่อรากมั่นคงธรรมะจึงบังเกิด แล้วรากคืออะไร?? หลักโครงสร้างสาม สัจจห้า คุณสัมพันธ์ห้า คุณธรรมแปด หากเจ้าไม่ลงมือเริ่มต้นจากรากมองข้ามเรื่องใกล้ตัวกลับไขว่คว้าสิ่งต่างๆ ที่ไกลเกินตัว อย่างนี้ไม่เรียกว่าบำเพ็ญธรรม หากเกิดความขัดแย้งขึ้นกับคนในครอบครัว แล้วพวกเจ้าใช้ใจอะไรมาผันเรื่องราวความขัดแย้งให้เป็นพลังสร้างสรรค์ ธรรมะจุติสู่ครัวเรือนก็คือต้องบำเพ็ญควบคู่ทั้งทางธรรมและทางโลก ถูกต้องหรือไม่??? ในเวลานี้พวกเจ้าจะต้องค่อยเป็นค่อยไป ใช้ปัญญาของเจ้าขจัดเรื่องราวไร้สาระ หากเจ้าอยู่ในสถานธรรมเป็นแบบอย่างที่ดี กลับถึงบ้านทำตัวเป็นเช่นนี้หรือไม่ ปฏิบัติต่อสามี ต่อลูกๆ ต่อพ่อแม่สามีอย่างไร ทำอย่างไรจึงจะทำให้พวกเขาเปลี่ยนใจ ตนเองจะต้องทำตัวเป็นแบบอย่างเสียก่อน ถึงแม้ว่าสามีภรรยามาช่วยงานธรรมด้วยกันทั้งคู่ สามีภรรยาบำเพ็ญร่วมกันก็จริงอยู่ แต่เมื่อกลับถึงบ้านล่ะ ภรรยาก็หาเรื่องทะเลาะกับแม่สามี พ่อไม่พอใจก็เฆี่ยนตีลูกใช่ไหม เมื่อเป็นเช่นนี้ในที่สุดคนอื่นเขาก็จะรู้ถึงนิสัยที่แท้จริง หากว่าเจ้าดำเนินตามหลักมนุษยธรรม จงทำหน้าที่ของเจ้าให้ดีที่สุดจึงสามารถเป็นแบบอย่างที่ดีได้ ศิษย์เอ๋ยอย่าให้คนเขาประนามได้ว่ากระทำต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง มองดูจากตรงจุดนี้ แม้ว่าเจ้าจะเป็นสมาชิกของครอบครัว ก็ต้องแสดงความเคารพจริงใจปฏิบัติต่อสมาชิกอื่นๆในครอบครัว เพราะว่าความเคารพจริงใจนั้นก็คือธรรม ระหว่างสามีภรรยาต้องให้เกียรติจริงใจต่อกันได้อย่างไร??? จะต้องรู้จักให้อภัยกัน และระหว่างพ่อกับลูก เวลาที่พ่อสมควรจะเข้มงวดก็ให้เข้มงวด ถึงเวลาที่จะต้องอบรมก็ต้องใช้นำเสียงนุ่มนวลมีเมตตา เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่ต้องใช้ชีวิตเหมือนอยู่ในสนามรบ ไม่ต้องใช้ชีวิตเหมือนตกขุมนรก ดังนั้น เมื่อถึงเวลาที่สมควรจะเข้มงวดก็ใช้หลักเหตุผลมาชี้แนะให้เขาเกิดความเข้าใจที่ถูกต้อง เมื่อถึงเวลาที่ต้องอบรมสั่งสอนก็ต้องหาทางช่วยแก้ปมปัญหาในจิตใจขิงเขาด้วย ฉะนั้น หลักมนุษยธรรมจะต้องเริ่มต้นจากครอบครัวไปสู้อาณาจักรธรรม สู่สังคมและไปสู่ทุกหนทุกแห่ง ดังนั้นจุดเริ่มต้นของการบำเพ็ญธรรมจะต้องเริ่มจากมนุษยธรรมนี่คือหลักสัจธรรม ในทางกลับกันหากว่าญาติพี่น้องของเจ้าได้กรทำความผิด เจ้าก็ตำหนิติเตียนเขา ทำให้เขารู้สึกว่าเจ้าไม่เข้าใจจิตใจของเขาเลย หากว่าเจ้าเข้าใจนิสัยของฝ่ายตรงข้ามได้ดีก็ค่อยๆไปพูดคุยกับเขา ตักเตือนเขา ทำความเข้าใจในตัวเขาให้ดี แต่ไม่ใช่พูดเข้าข้าง เมื่อทำเช่นนี้ได้ก็จะทำให้อยู่ร่วมกันอย่างผาสุก ทุกคนมีความรักใคร่กลมเกลียวจึงบังเกิดปัญญา ไม่ว่าสภาพการณ์เช่นไรมีเพียงธรรมะเท่านั้นที่จะสร้างความเข้าใจกันได้ เจ้าจะรู้สึกว่ายิ่งบำเพ็ญยิ่งมีความสุข เมื่อมีความสุขร่างกายก็ปราศจากโรคภัย ใช้ยาบ้างก็เพียงเล็กน้อยอาการก็ทุเลาและฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว หากมีทัศนคติที่ถูกต้องจิตใจก็เข้มแข็ง ทำให้สติปัญญายิ่งกระจ่างชัด หมั่นดูแลสุขภาพกายให้ดีจะได้ไม่ถูกครหาว่าทำไมยิ่งบำเพ็ญยิ่งซูบผอม ยิ่งบำเพ็ญยิ่งเป็นโรค ยิ่งบำเพ็ญอารมณ์ยิ่งรุนแรงใช่หรือไม่??? เมื่อพวกเราปฏิบัติได้ครบถ้วน ครอบครัวของเราก็จะเป็นครอบครัวตัวอย่าง ครอบครัวตัวอย่างนี้แหละจึงจะเป็นบ้านเมืองในอุดมคติได้อย่างแท้จริง ดังนั้น บ้านเมืองในอุดมคติก็อยู่ที่การดำเนินชีวิตประจำวันของเจ้า ไม่ใช่เพียงทฤษฎี หากบ้านเมืองในอุดมคติบังเกิดขึ้นแล้วก็จะมีครอบครัวตัวอย่างปรากฏให้เห็น ทุกคนก็จะดำเนินอยู่ในครรลองแห่งธรรม พวกเราก็ไม่ต้องพูด ไม่ต้องใช้กฏข้อบังคับ ผู้คนก็จะดำเนินรอยตาม เข้าใจไหม???