วันนี้พวกเจ้าพูดว่า ”ครัวเรือน” ในที่นี้ใช่หรือไม่ว่าเฉพาะแต่พวกเจ้า หรือครอบครัวของเจ้าเท่านั้น แต่พวกเจ้าควรจะเริ่ม
จากจุดนี้ใช่หรือไม่ จึงเป็นพื้นฐานแห่งการบำเพ็ญธรรมปฏิบัติธรรมของเรา ถูกต้องไหม เจดีย์เมื่อยิ่งสูงขึ้นไป ปลายยอด
เจดีย์ก็ยิ่งเรียวแหลม ฐานเจดีย์ก็จะต้องกว้างใหญ่ ดังนั้น พวกเจ้าจงถือเอามวลชนเป็นฐานเมื่อฐานมั่นคงจึงสามารถ
ต่อยอดให้สูงขึ้นไปไ
ง่าย เพราะว่าพวกเขาไม่มีชื่อเสียงผลประโยชน์มากมายมาคอย
ยั่วยวน จึงไม่หลงเป็นเหยื่อได้ง่าย หากวันนี้ลูกๆของพวกเรา
ออกไปข้างนอก ถูกทำร้ายได้รับความบาดเจ็บอย่างสาหัสจนสุด
ทน สถานที่ที่เขาย่อมจะคิดถึงคือที่ไหน???? (บ้าน) ใช่แล้ว
หากว่าเขาคิดถึงบ้าน กลับมาหาพวกเรา นั่นแสดงว่าสิ่งที่เรา
เคยอบรมสั่งสอนเขามาตั้งแต่เด็กตกผลแล้วหากเขามีคุณสมบัติ
ครบถ้วนจึงจะมีพลังออกไปแบกรับหน้าที่ต่างๆ และเมื่อเขาก้าว
ไปถึงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อและกำลังจะกระโดดข้าม เจ้าก็คือผู้ที่
คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง เจ้าจะต้องช่วยเหลือให้เขาข้ามไปให้ได้ใช่ไหม??? ในกรณีเดียวกัน พวกเราอยู่ในอาณาจักร
ธรรม ส่งเสริมคนรุ่นใหม่ขึ้นมา ตอนที่พวกเขาเพิ่งจะเข้ามานั้นก็เป็นเหมือนเด็กทารกตัวน้อยๆ พวกเราจะต้องทำให้เกิด
ความรู้สึกอบอุ่น มีความสงบสุข ร่มเย็นและปลอดภัย
……………………………………………..พุทธะสำเร็จจากครัวเรือน………………………………………
โรคภัยไข้เจ็บ หากไม่รักษาที่ต้นตอ จ่ายยาไม่ถูกโรค กินอะไรก็ไม่หาย การบำเพ็ญธรรมก็เช่นกันจะต้องป้องกันแก้ไขที่
อัตตา แก้ไขที่ตัวเราเองก่อน ไม่ใช่เอาแต่เรียกร้องจากผู้อื่น ให้ขอร้องตนเองให้มากจึงจะมีคุณสมบัติของผู้บำเพ็ญธรรม ใน
ครอบครัวก็เช่นกัน หากว่าเจ้าเป็นแขกไปเยือนบ้านคนอื่นก็สามารถสัมผัสบรรยากาศในบ้านหลังนั้นได้ทันทีว่าบ้านหลังนี้
อยู่เย็นเป็นสุข คนในครอบครัวสมานฉันท์กลมเกลียว มีจรรยามารยาท แม้แต่พี่น้องยังกล่าวคำ “ขอบคุณ” “ขอโทษ” “ช่วย
พี่หน่อยสิจ๊ะ” “รบกวนหน่อยนะ” ครอบครัวที่ปฏิบัติเช่นนี้ก็มีธรรมะ หากบ้านไหน คนอาศัยทำหน้าบูดบึ้ง พูดจาว่ะว่ะ โว้ย
โว้ย!!! มีคำอื่นใช้แทนสรรพนาม (ไอ้…) เจ้าก็รู้ไม่ใช่หรือไม่ว่าอีกไม่ช้าคนในบ้านก็จะมีเรื่องทะเลาะกันแน่ ดังนั้น การ
บำเพ็ญธรรมต้องเริ่มจากหลักมนุษยธรรม การสำเร็จพุทธะนั้นต้องเริ่มจากครัวเรื
ใด? ก็เพราะคนในครอบครัวจะช่วยขัดเกลาและเคี่ยวกรำเจ้ายังไง
ล่ะ การสร้างบุญกุศล เจริญปณิธาน โปรดคนรับธรรมะ พูดบรรยาย
ธรรมนั้นยังเป็นเรื่องง่ายแต่การถูกขัดเกลาเคี่ยวกรำจากคนใน
ครอบครัวนั้นเป็นเรื่องยาก พ่อแม่พี่น้องรวมทั้งสามีภรรยาขัดเกลา
จนกว่าจะสมานฉันท์เคี่ยวกรำจนทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจในหลัก
ธรรมนี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งคนใกล้ตัวมากเท่าไรมารยาทก็ยิ่งละเลย
มากเท่านั้น พวกเจ้าฟังธรรมะบทนี้แล้ว กลับบ้านไปขอให้เริ่ม
ปฏิบัติตนเองใหม่นับจากนี้เพื่อให้ธรรมนั้นปรากฎ
ของพวกเจ้านั่นงัยล่ะ!!!! ยกตัวอย่างการเปิดห้องพระ ก็มีแค่เพียงเจ้าทั้งสองสามีภรรยาเท่านั้นที่กราบไหว้มิใช่หรือ??? “เด็กๆมีหน้าที่ต้องเรียนหนังสือ ไม่มีเวลามาไหว้หรอก เราไหว้กันเองก็แล้วกัน” แต่พวกเจ้าเคยคิดถึงวันข้างหน้าหรือไม่ พวกเจ้าจะอยู่กับลูกๆไปตลอดหรือ เจ้ามีปณิธานเปิดห้องพระแล้วลูกๆของเจ้าล่ะ เข้าใจเรื่องนี้กันบ้างไหม?? เกรงว่าเมื่อพวกเจ้าจากโลกนี้ไปแล้ว คงไม่มีใครกล้าอาจเอื้อมเข้าไปจุดธูปไหว้พระในบ้านของเจ้าอีก เพราะลูกๆของเจ้าจะพูดว่า “เป็นเรื่องของพ่อแม่ พ่อแม่อยากให้เราเป็นคนดี นั่นก็เป็นเรื่องของท่าน จะบังคับให้เราทำตามไม่เอาด้วยหรอก คนละยุคคนละสมัยกันแล้ว เรารับไม่ได้!!!!! …….สิ่งที่เจ้าทำมาทั้งชีวิตก็จะสูญสลายไปทันที ส่วนคนที่ทานเจ พวกเจ้ารู้สึกว่าการทานเจเป็นเรื่องที่ดี แต่ว่าลูกยังเล็กจะทานเจได้อย่างไร กลัวขาดสารอาหารจึงไม่กล้าให้พวกเขาทานใช่ไหม??? ในสมัยโบราณยามเกิดศึกสงครามไม่มีอาหารพอประทังจะเลือกกินเนื้อกินปลาก็คงยาก มีอะไรก็กินอย่างนั้น แต่คนก็ยังแข็งแรงอยู่ได้ ฉะนั้นในวันนี้เจ้าพูดบทประโยชน์ของการทานเจ แต่ลูกๆของเจ้ากลับไม่มีคนไหนกินเจกับเจ้าด้วย คนอื่นจะนำจุดนี้มาเป็นข้อโต้แย้งได้ พวกเจ้าย่อมรู้ดี ในเมื่อพวกเจ้าทานเจก็จะต้องนำพาพวกลูกๆของเจ้าด้วยเข้าใจไหม?? คนที่เป็นภรรยา ทำหน้าที่เป็นแม่บ้านมีหน้าที่อบรมสั่งสอนลูกๆให้มีความประพฤติที่มีสัมมาคารวะ เด็กๆก็เปรียบเหมือนกับไม้เวลาที่มันยังอ่อนก็สามารถดัดได้ไม่ยาก ดังนั้น การอบรมเลี้ยงดูลูกจะต้องปลูกฝังคุณธรรม สอนจรรยามารยาท พูดธรรมะให้เขาฟังบ่อยๆ เวไนยล้วนมีจิตพุทธะอย่าคิดว่าเขายังเล็กเขาก็สามารถฟังธรรมเข้าใจได้เช่นกัน พ่อแม่จะต้องทำตัวให้ลูกเห็นเป็นแบบอย่าง สิ่งสำคัญคือพฤติกรรมของพ่อแม่จะส่งผลต่อลูก หากพ่อแม่ทะเลาะกันให้ลูกเห็นอยู่ร่ำไปก็จะมีผลต่อสภาพจิตใจของเขาในอนาคต ความผิดพลาดเช่นนี้พ่อแม่เป็นผู้ก่อขึ้นทั้งสิ้น!!!!!!!!!!!!!!!!! 
ารพนัน ดื่มเหล้า เสพยา เหล่านี้ต้องกวาดทิ้งให้สิ้นซาก หากขจัดกิเลสในจิตใจออกไปได้แล้วจึงจะเกิดทักษะและปัญญาอันรู้แจ้งแยบยล พระที่แท้จริงก็จะมาปรากฎและคุ้มครองรักษาชีวิตให้อยู่เย็นเป็นสุขได้ ปัจจุบันยุคไฮเทค ทุกคนต่างไม่มีเวลาว่าง เมื่อถึงวันหยุดก็ต้องพากันออกไปหาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ดังนั้น จึงต้องขับรถไปที่ไกลๆ ต่างจังหวัด ไปปีนเขา ไปทะเล ไปตามหาวัดที่มีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ โดยเข้าใจว่าสิ่งนี้สามารถปัดเป่าทุกข์โศกโรคภัยช่วยชีวิตให้อยู่เป็นสุขได้ แต่แท้จริงสถานที่เหล่านั้นล้วนอยู่ในจิตใจของพวกเจ้าแล้ว เวลามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาประทับญาณก็มักให้โอวาทและแต่งบทเพลงธรรมะซึ่งมักจะหยิบยกภูเขาแม่น้ำและชีวิตมาประพันธ์ โดยเนื้อหาในบทเพลงธรรมนั้นสามารถทำให้จิตใจสงบและเย็นลง สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยากให้ทุกคนมีความสุขจึงประพันธ์บทกลอนและเพลงธรรมต่างๆให้ทุกคนได้ขับร้องอย่างมีความสุข ขจัดความทุกข์กังวลในใจและแฝงความหมายอันลึกซึ้งซ่อนไว้ในบทเพลง ใช่หรือไม่ว่า เมื่อได้ฟังเพลงธรรมแล้วจิตใจก็รู้สึกสดชื่นเบิกบานใจ บรรยากาศอันแสนอบอุ่นก็จะบังเกิด เมื่อนั้นครอบครัวของเจ้าก็จะกลายเป็นดินแดนสุขาวดีอย่างแท้จริง 
นนี้ตรงนี้ เจ้าต้องเข้ใจถึงเจตนาฟ้าปกโปรดในกาลนี้ ยุคท้ายบำเพ็ญได้ในครัวเรือน สามีภรรยานำพาพร้อม